اختصاصی ایران ۳۶۱ درجه| آقایان مسئول! مردم گلایه مندند و افکارعمومی آزرده خاطر است
مردم ایران با بینش و آگاهی مثال‌زدنی خویش در بزنگاه‌های تصمیمسازی و تصمیم‌گیری‌ها همواره فراتر از نگاه‌های حزبی و جریانی حرکت کرده و می‌کنند.
ایران ۳۶۱ درجه- شورای سردبیری: حضور همیشه در صحنه مردم واقعیتی است که همگان از دوست و دشمن بر آن اذعان و اعتراف دارند. واکاوی حضور مقتدرانه مردم در صحنه‌های حساس نظام و انقلاب و پیامد این حضور موثر، موضوع این نوشتار نیست که مجال دیگری را می‌طلبد. اما نمی‌توان و نباید از کنار حضور تصمیم‌ساز و آگاهانه مردم در عرصه‌های مختلف به راحتی گذر کرد.
مروری بر رفتار سیاست پیشه‌گان طی ۴ دهه اخیر نشان می‌دهد که بازیگران عرصه سیاسی ایران – در زیر تابلوهای مختلف و رنگارنگ – همواره کوشیده‌اند تا به نوعی « رفتار مردم» در مواجهه با صحنه‌های مختلف و متنوع انقلاب را در پیروی از رفتار و گفتار خود تعریف کرده و با این «خودشیفتگی» صرفا آن‌چه به تقویت انقلاب و نظام انجامیده را از آن خود بدانند و درباره آینده سیاسی ایران تصمیمسازی کرده و به نوعی «مردم» را مصادره به مطلوب خود کنند!
این آفتی است که بیش و پیش از این‌که به مردم، انقلاب و نظام آسیب برساند، مدت زمان زیست سیاسی جریان مدعی را در فضای ایران اسلامی محدود و بلکه موقت می‌کند. مروری به اوراق دفتر تاریخ انقلاب اسلامی گواه این واقعیت است. احزابی که نامی از آنان در میان نیست، گروه‌ها و جریان‌هایی که به محاق رفته و گوشه انزوا گزیده‌اند و برخی از آن‌ها نیز که مطرود و فراموش شدهاند.سیاست‌پیشه‌گانی که مدعی تصمیم‌سازی‌اند اما از شناخت صحیح و درست خط امتداد نگاه مردم همچنان ناتوان.
مردم ایران اسلامی با حضور مثال‌زدنی و شایسته تقدیر و تکریم در ۲۲ بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، باردیگر عمق نگاه معرفتی و سیاسی خود را به تصویر کشیده‌اند. نگاه این مردم معطوف به مبانی اسلامی و اندیشه‌های الهی- سیاسی پیر سفرکرده انقلاب امام راحل(ره) و خلف شایسته ایشان حضرت امام خامنه‌ای است.
نقش مردم ایران در تصمیم‌سازی‌ها بر هیچ نگاه اندیشه‌ورز و پژوهشگری پوشیده نمانده است، این مردم رفتارها و گفتارها را با این نگاه و شاخص تطبیق می‌دهند و می‌سنجند و در بزنگاه تصمیمسازی می‌کنند.
بنابراین فراز و فرود جریان‌های سیاسی را باید از این نگاه نگریست. جریان‌هایی که با وعده‌های بسیار برای مدتی نگاه مردم را به سوی خود معطوف می‌کنند و در میانه راه یا در پایان راه از دایره نگاه مردم خارج می‌شوند.
مردم ایران در آرای برآمده از هریک از صندوق‌های رای انتخابات برگزار شده در ۴ دهه اخیر نشان داده‌اند که با هیچ یک از جریان‌ها تعارف و رودربایستی‌های متداول سیاسی را ندارد.
توجه عمیق‌تر و دقیق‌تر و البته بدون عینک جریانی و حزبی، این واقعیت را آشکارتر می‌سازد که مردم ایران با بینش و آگاهی مثال‌زدنی خویش در بزنگاه‌های تصمیمسازی و تصمیم‌گیری‌ها همواره فراتر از نگاه‌های حزبی و جریانی حرکت کرده و می‌کنند. با هیچ یک از جریان‌های مدعی «فهم» بیشتر، عقد اخوتی نبسته‌اند، وعده‌ها را می‌شنوند، با هدف تقویت آرمان و نظام اسلامی ایران به مدعیان اعتماد می‌کنند، با حوصله رفتارها را در دایره رصد خود قرار می‌دهند و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین‌ها را رقم می‌زند و البته آرای خود را صرفا به امانت به نماینده یا نمایندگان یک جریان سیاسی می‌سپارند در میانه راه یا در پایان راه آن را باز پس می‌گیرند و در این میان بعضا جریانی با افراط و تفریط خود را برای همیشه از نگاه مردم دور می‌کند.
با این توصیف اگر مردم ایران را مردمی بنامیم که خود جریان سازی و تاریخ سازی می‌کنند چندان به گزاف ننوشته‌ایم و بلکه باید تاکید کرد که براساس واقعیات موجود، مردم اکثر اوقات جلوتر از مدعیان بوده و به عبارتی آهنگ حرکت جریان‌های سیاسی را خود در دست داشته و گاهی آن را تند و زمانی دیگر آن را کند می‌کنند.
بنابراین جریان‌های سیاسی اگر به زیست سیاسی در فضای ایران اسلامی می‌اندیشند – که حتما می‌اندیشند- فضای انتخاباتی پیش‌روی را باید فرصتی برای آسیب‌شناسی خود قرار دهند و نقدی کارسازانه از کارکرد خود داشته باشند.
امروزه دیگر نمی‌توان و نباید با «نگاه» حزبی و جریانی به مردم ایران نگریست. سردمداران جریان‌های سیاسی بپذیرند که این نگاه منسوخ شده است. مطالعه سیر پر فراز و فرود شکل‌گیری و فعالیت جریان‌های متنوع سیاسی که در میدان پرتحرک سیاسی ایران مشق سیاست می‌کنند، از جمله مصادیق گویای این واقعیت است.
مشکل امروز مردم نبود گروه، دسته، ائتلاف و جبهه جدید سیاسی نیست. مردم در کوران شکل‌گیری انقلاب و در بحبوحه سال‌های جنگ تحمیلی به خوبی جبهه سازی را از امام و راهبر خود آموخته‌اند و خود بزرگترین و تاثیرگذارترین جبهه مردمی را در مواجهه با حوادث، اتفاقات و رویدادهای داخلی و خارجی ایجاد کرده و می‌کنند.
مشکل امروز مردم، روحیه اشرافی‌گری و دنیا طلبی برخی مسئولان و مدیران، بی‌برنامه‌گی و روزمرگی میان برخی مسئولان، بیکاری آزاردهنده قشر وسیعی از تحصیل‌کردگان و البته کارگران کارگاه‌ها و واحده‌های تولیدی – صنعتی ، ولنگاری فرهنگی، نفوذ فرهنگی و واردات کالاهای تحقیرکننده دانش فنی و توانمندی علمی جوان دانشمند ایرانی است.
جریان‌های سیاسی برای همراهی و نه مصادره مردم با خود، باید به جای فهرست کردن نام‌ها و اسامی بعضا تکراری و آزموده شده، برنامه‌های تدوینی و قابل اجرا در تمامی عرصه‌ها را به مردم پیشکش کنند. این نیاز امروز جامعه بالنده و مقتدر ایران اسلامی است.
مردم حماسه‌آفرین ایران اسلامی، رفتار و گفتار جریان‌های سیاسی را همچنان به خاطر دارند. خاطراتی تلخ از وعده‌‌هایی که از دوران به اصطلاح سازندگی تا دوران تدبیر و امید هیچ‌گاه محقق نشد که اگر جز این بود اکنون آمارها، نمایی و تصویری دیگر از وضعیت موجود را نشان می‌داد.
افکارعمومی از رفتارهای برخی مسئولان را که برخلاف سیره و مشی امام‌روح‌الله (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی بوده است، ناراضی است. از حرکت شتابان ناجوانمردانه برخی مدیران و مسئولان در مسیر اشرافی‌گری و دنیاطلبی و مسابقه ثروت اندوزی گلایه دارد، خاطرات تلخ و گزنده‌ای نیز از رفتار ناجوانمردانه برخی در معامله ارزش های انقلاب با بیگانگان، از حرکت گروهی بر مدار «خویشاوندسالاری» و عبور از شعار « شایسته‌سالاری» و زد و بندهای اقتصادی و سیاسی، به یاد دارند.
