یکشنبه خونین مشهد/ ۹ و ۱۰ دی ماه ۵۷

نهم ودهم دی ماه ۱۳۵۷ ، از روزهای خونین و فراموش ناشدنی در تاریخ تحولات اجتماعی مشهد است؛ زیرا دهها نفر از مبارزان مسلمان توسط نیروهای رژیم پهلوی به خاک و خون کشیده شدند. این واقعه بازتاب گسترده ای در خارج و داخل ایران داشت و ضربه های سختی به بدنه پیکر نیمه جان رژیم منحوس پهلوی گذارد.

نهم و دهم دی ماه ۱۳۵۷، از روزهای خونین و فراموش نشدنی در تاریخ تحولات اجتماعی مشهد است؛ ده‌ها نفر از مردم بی‌گناه مشهد که عمدتاً زنان و کودکان بودند توسط نیروهای رژیم پهلوی به خاک و خون کشیده شدند.

به گزارش 361 درجه ایران، نهم و دهم دی ماه ۱۳۵۷، از روزهای خونین و فراموش نشدنی در تاریخ تحولات اجتماعی مشهد است؛ ده‌ها نفر از مردم بی‌گناه مشهد که عمدتاً زنان و کودکان بودند توسط نیروهای رژیم پهلوی به خاک و خون کشیده شدند.

این واقعه بازتاب گسترده‌ای در خارج و داخل ایران داشت و ضربه سختی بر بدنه پیکر نیمه جان رژیم منحوس پهلوی گذشت. اتفاق‌های عصر نهم دی ماه که پس از پایان راهپیمایی صبح روز نهم و شهادت تنی چند از مردم رخ داد، سبب شد تا “یکشنبه خونین مشهد” در تاریخ مبارزات مردم شکل گیرد.

راهپیمایی ۹ دی ماه ۱۳۵۷ – مقابل استانداری

نهم دی، به مناسبت سالگرد قیام خونین مردم قم، ۱۹ دی ۱۳۵۶ کشور در عزای عمومی به سر می‌برد. امام خمینی در پیامی به ملت ایران این روز را عزای عمومی اعلام کرده بودند. یکی از برنامه‌ریزان راهپیمایی، پیشنهاد کرد پایان تظاهرات آن روز، مقابل ساختمان استانداری باشد با شروع راهپیمایی جمعیت به سوی خیابان تهران حرکت کرد و از آنجا وارد خیابانی شد که به ساختمان استانداری می‌رسید.

شماری از مردم وارد حیاط استانداری شدند؛ ازدحام در آن منطقه سنگین و سنگین‌تر شد؛ تانکی وارد جمعیت شده است. مردم تانک را محاصره کرده، شعار می‌دادند تعدادی هم بر بالای آن رفته، از این که سرباز جوانی از تانک بیرون آمده و با آنها همراهی می‌کند، بسیار خوشحال بودند. اما این همه ماجرا نبود با آمدن تانک دوم صدای رگبار گلوله بلند شد و درگیری آغاز شد، عده زیادی از مردم در این روز به رگبار بسته شدند.

یکشنبه خونین مشهد ۱۰دی ماه ۱۳۵۷- خیابان بهار

به نقل از تسنیم، روز بعد در صبحگاه، پادگان لشکر ۷۷، آن‌چه بالا رفت، پرچم کینه و انتقام بود. فرماندهان با نمایش فیلم یا عکس نظامیان کشته شده دیروز، به سربازان، درجه‌داران و افسران القاء کردند که آن‌چه پیش روی آنهاست همین سرنوشت است؛ پس «بُکشید تا کشته نشوید.»

وجود نظامیان را در دهم دی‌ماه لبریز از این انتقام پرورده بود، که در خیابان‌های مشهد تخلیه شد. ۳۰۰ تن از اهالی مشهد در نهم و دهم دی‌ماه ۱۳۵۷ به شهادت رسیدند. بر مبنای همین آمار، فاجعه نهم و دهم دی از نظر تقدیم شهید به انقلاب اسلامی، و روی دیگر سکه، توحش حکومت محمدرضا پهلوی، رویدادی خونبارتر از ۱۷ شهریور تهران بود.

واقعه ۹ و ۱۰ دی ماه ۱۳۵۷ در مشهد بازتاب گسترده‌ ای در داخل و خارج کشور داشت و اتفاق های عصر نهم دی ماه پس از راهپیمایی مردم مشهد و شهادت چند تن از شهروندان سبب شد ‘یکشنبه خونین مشهد’ در تاریخ مبارزات مردم نامگذاری شود.