چرا درشبکه های اجتماعی در جستجوی اخبار منفی هستیم؟
سلولهای خاصی در مغز بر روی اطلاعات مربوط به یک رویداد منفی فعال می شود و فرد قدرت جلوگیری از آن را ندارد .
چگونه مغز خواسته ما را رمزگذاری می کندو فیزیولوژی مغز ما در جستجوی اخبار بد چقدر مؤثر است؟
به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، این مطالعه مناطق مغزی را در جستجوی اطلاعات در مورد احتمالات بد پیدا می کند و بینشی در مورد چگونگی تصمیم گیری افراد در مورد اینکه آیا می خواهنددر مورد آینده بدانند، در اختیار شما قرار می دهد.
اصطلاح “دور زدن” به گردش وسواس گونه و پایان ناپذیر از طریق اخبار بد در شبکه های اجتماعی و خواندن هر خبر نگران کننده ایگفته می شود که توسط مخاطب انجام می شود، عادتی که متاسفانه به نظر می رسد در طی همه گیری COVID-19 بیشتر رایج شده است. البته زیست شناسی مغز ما ممکن است در آن نقش داشته باشد.
به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، به نقل از ساینس دیلی محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس مناطق و سلولهای خاصی را در مغز شناسایی کرده اند که وقتی فرد با انتخاب اطلاعات مربوط به یک رویداد منفی ناخواسته مواجه می شود، ناخواسته فعال می شود و فرد قدرت جلوگیری از آن را ندارد .
این یافته ها ، که در ۱۱ ژوئن در نورون منتشر شد ، می تواند فرایندهای زمینه ای روانپزشکی مانند وسواس و اضطراب را روشن کند – و نیازی به ذکر نیست که چگونه همه ما با انبوه اطلاعاتی که از ویژگی های زندگی مدرن است کنار می آییم.
همچنین نویسنده ارشد ایلیا مونوسوف ، PhD ، دانشیار علوم اعصاب ، جراحی مغز و اعصاب و مهندسی پزشکی تصریح کرد: “مغز افراد برای مقابله با عصر اطلاعات از توانایی کافی برخوردار نیست.” “مردم به طور مداوم در حال بررسی ، بررسی ، بررسی اخبار هستند و برخی از این بررسی ها کاملاً مفید نیست. سبک زندگی مدرن ما می تواند ساخت مدارهایی در مغز ما باشد که طی میلیون ها سال تکامل یافته اند و به ما کمک می کنند تا در یک وضعیت نامطمئن و دائمی زنده بمانیم. “
برای یافتن مدارهای عصبی مربوط به تصمیم گیری در مورد جستجوی اطلاعات در مورد احتمالات ناخوشایند ، اولین بار پروفسوراحمد جزینی و پس از او مونوسوف به دو میمون یاد دادند که تشخیص دهند چه چیز ناخوشایندی پیش می آید. آنها میمون ها را آموزش دادند تا نمادهایی را که نشان می دهد احتمالاً یک هوای تحریک کننده به صورت دارند ، تشخیص دهند. به عنوان مثال ، ابتدا به میمون ها یک نماد نشان داده شد که به آنها می گوید ممکن است پفکی در راه باشد اما با درجات مختلفی از اطمینان. چند ثانیه پس از نشان دادن نماد اول ، نماد دوم نشان داده شد که عدم اطمینان حیوانات را برطرف می کند و به میمون ها گفت که پفک قطعاً می آید ، یا نمی آید.
محققان اندازه گیری کردند که آیا حیوانات می خواهند بدانند چه اتفاقی خواهد افتاد ، با تماشای سیگنال دوم یا جلوگیری از چشم خود یا در آزمایش های جداگانه ، اجازه دادن به میمون ها از بین نمادها و نتایج مختلف را انتخاب کنند.
نگرش این دو میمون تقریباً مانند مردم نسبت به اخبار بد متفاوت بود: یکی می خواست بداند. دیگری ترجیح داد که این کار را نکند. تفاوت در نگرش آنها نسبت به اخبار ناخوشایند قابل توجه بود زیرا هنگام خبرهای خوب آنها از همان ذهنیت برخوردار بودند. وقتی به آنها این گزینه داده شد که دریابند آیا می خواهند چیزی را که دوست دارند – یک قطره آب – دریافت کنند ، هر دو به طور مداوم تصمیم گرفتند که این موضوع را بفهمند.
Jezzini ، که یک مربی در علوم اعصاب است، گفت: “ما دریافتیم که نگرش نسبت به جستجوی اطلاعات در مورد رویدادهای منفی می تواند در هر دو جهت باشد ، حتی بین حیواناتی که نگرش یکسانی نسبت به رویدادهای مثبت پاداش دارند. “برای ما ، این نشانه این بود که این دو نگرش ممکن است توسط فرایندهای عصبی مختلف هدایت شوند.”
با اندازه گیری دقیق فعالیت عصبی در مغز در حالی که میمون ها با این گزینه ها روبرو بودند ، محققان یک منطقه مغزی ، قشر قدامی انقباض قدامی را شناسایی کردند که اطلاعات مربوط به نگرش نسبت به احتمالات خوب و بد را به طور جداگانه رمزگذاری می کند. آنها منطقه دوم مغز ، قشر جلوی پیشانی شکمی را یافتند که شامل سلولهای منفرد است که فعالیت آنها نگرشهای کلی میمون ها را منعکس می کند: بله برای اطلاعات در مورد احتمالات خوب یا بد در مقابل بله برای اینتل فقط در مورد امکانات خوب.
شناخت مدارهای عصبی زمینه ای عدم قطعیت ، گامی به سوی درمان های بهتر برای افرادی است که دچار بیماری هایی مانند اضطراب و وسواس هستند که ناتوانی در تحمل عدم قطعیت را شامل می شود.
هدف از انجام این مطالعه این بود که: می خواستیم بدانیم چگونه مغز خواسته ما را رمزگذاری می کند
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/06/210611110807.htm
