به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، فارغ از ماهیت و محتوای خود قطعنامه که مهمترین نکته آن این است که اشاره به اجرای ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت نکرده است اما به نظر می رسد که این قطعنامه آغاز یک پروژه کلان تر از سوی کشور های اروپایی وآمریکا برای مهار برنامه هسته ای ایران یا اعمال فشار بر ایران برای تحمیل ترجیحات خودشان است.

این اقدام اروپایی ها و حمایتی که آمریکایی ها از قطعنامه داشتند علیرغم اینکه آمریکا اعلام کرد در جهت تعدیل این قطعنامه بسیار تلاش کرده و موضع گیری در رابطه با این قطعنامه پیش از صدور آن نداشته است اما بعد از صدور قطعنامه آمریکایی پشت اروپایی ها در آمدند و از آنها حمایت کردند و این بدان معناست که یک دستور کار مشترکی بین آمریکا و اروپا وجود دارد و به دنبال این هستند که اهرم های سیاسی مشترکی را برای مهار رفتار هسته ای ایران تعریف کنند و پیش ببرند.

این موضوع زمانی بیشتر اهمیت پیدا می‌کند که ما در ایران در یک دوره انتقال قدرت در سطح قوه مجریه به سر می بریم. بعد از ماجرای سقوط بالگرد شهید رئیسی ، وزیر امور خارجه و هیئت همراه ما در یک بلاتکلیفی در حوزه سیاست خارجی به سر می بریم و یک دولت جدید باید مستقر شود. تا استقرار این دولت جدید در حوزه سیاست خارجی و پیشبرد سیاست خارجی، ما در دو حوزه اجرای سیاست خارجی و پیشبرد  دیپلماسی هسته ای با یک خلاء مواجه هستیم و این می‌تواند به عنوان یکی از انگیزه های غربی ها برای اعمال فشار بر ایران در این مقطع زمانی ارزیابی شود.

دستگاه سیاست خارجی دیپلماسی ما هم در سطح تصمیم گیری و سیاست گذاری و هم در سطح اجرا و پیشبرد دیپلماسی باید به یک انسجامی برسد و از این لحظه تا استقرار دولت جدید و تیم جدید سیاست خارجی باید این بحران را مدیریت کنند تا دولت جدید با یک چالش بزرگ در سیاست خارجی مواجه نباشد.با استقرار دولت جدید می توان این بحرانی که غربی ها میخواهند به پیشواز آن بروند را کنترل کرد.

کشور های غربی به دنبال این هستند تا پیش از انقضای برجام (سال ۲۰۲۵ ) با ایران به یک توافقی برسند حالا چه در قالب احیای برجام یا یک توافق جدید و تمایلی ندارند با وضعیت فعلی برجام منقضی شود و معتقدند که ادامه وضعیت فعلی و انقضای برجام می‌تواند اهرم های حقوقی و بین المللی شان را جهت فشار بر ایران و برنامه هسته ای و مهار آن را با چالش مواجه کند.

غربی ها فرصت زیادی را برای خودشان متصور نیستند و در حال آماده سازی برای آغاز یک بحران هسته ای جدید با ایران هستند و باید ببینیم در ماه های آینده ایران و غرب چگونه می‌توانند به توافقی برای کاهش تنش هسته ای برسند و ایران تا این لحظه به برجام متعهد بوده و این غربی ها بودند که به توافقات عمل نکردند.

باید تلاش کنیم غرب توپ را به زمین ایران نیندازد و امنیتی سازی برنامه هسته ای ایران با موفقیت روبرو نشود. باید تا روی کار آمدن دولت جدید این بحران را با انسجام و ابتکار تیم فعلی سیاست خارجی مدیریت کرد تا گسترش پیدا نکند.