اختصاصی| صیاد شیرازی شیر بیشه‌های مردانگی و شجاعت بود
امروز سالگرد سرداری است که معتقد بود، کلید پیروزی به تانک و موشک بستگی ندارد؛ بلکه تنها مشروط به اعتقاد به خدا است.
به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، امروز سالگرد شهادت بزرگ‌مردی است که تا ابد ایران و ایرانی را مدیون خود کرد. روز شهادت سردار اسلام امیرسپهبد علی صیاد شیرازی است که سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز استان خراسان دیده به جهان گشود و با اتمام تحصیلات دوره ابتدایی و دبیرستان وارد دانشکده افسری شد و دانشنامه لیسانس خود را از آن دانشکده در سال ۱۳۴۶ اخذ کرد. وی پس از دوره تخصصی توپخانه در آمریکا با درجه ستوان یکم و سمت استادی، در مرکز آموزش توپخانه اصفهان تدریس را آغاز کرد. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی چندین سال در بخش‌های مختلف ارتش به پاسداری از کشور پرداخت و در سازماندهی و فعالیت نیروهای انقلابی در ارتش تلاشی گسترده داشت.
با پیام امام خمینی مبنی بر شناسایی نیروهای مخلص ارتش، شناخته شد و به خاطر توان بالای سازماندهی اش مورد توجه حضرت امام و یاران انقلاب اسلامی قرار گرفت. تهیه طرح‌های عملیاتی که منجر به شکستن حصر شهرهای سنندج و پادگان‌های مریوان، بانه و سقز شد تنها بخشی از افتخارات صیاد شیرازی است.
وی که در دوره ریاست جمهوری بنی صدر به دلیل برخورداری از روحیه انقلابی و مقابله با خیانت‌های او در ستاد مرکزی سپاه پاسداران به خدمت مشغول بود بعد از عزل رئیس جمهور وقت قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راه‌اندازی کرد و فرماندهی آن را بر عهده گرفت. سال ۱۳۶۰ به پیشنهاد رئیس شورای‌عالی دفاع از سوی امام خمینی به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد. در این منصب فرماندهی نیروهای ارتش اسلام در عملیات‌های پیروزمند ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس را بر عهده داشت تا روند جنگ تحمیلی در مسیر پیروزی ارتش اسلام قرار گیرد.
وی در ۲۳ تیرماه ۱۳۶۵ طی حکمی از سوی حضرت امام خمینی به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه سرتیپی ارتقای مقام یافت. صیاد شیرازی در مهرماه سال ۱۳۶۸ به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد و در شهریورماه سال ۱۳۷۲ با حکم فرماندهی معظم کل قوا جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح شد.
فعالیت‌ها و تاثیرگذاری صیاد شیرازی تا جایی ادامه داشت که در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشگری نایل آمد. نقش صیاد شیرازی در سربازی اسلام تاحدی پررنگ بود که نشریه مالین چاپ فرانسه در سال ۱۳۶۲ وی را این‌گونه توصیف کرد: «برای صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش ایران، کلید پیروزی به تانک و موشک بستگی ندارد؛ بلکه تنها به اعتقاد به خدا بستگی دارد. قدی کوتاه، نگاهی روشن و دست‌هایی که با انگشتر عقیق صاف روی میز ستاد مشترک روی هم قرار گرفته‌اند. این متخصص توپخانه که دوره تخصصی خود را در آمریکا گذرانده و امروزه فرماندهی نیروی زمینی ارتش ایران را هدایت می‌کند، از فرمول‌ها نمی‌ترسد. او با سادگی می‌گوید: «من یک سرباز اسلام هستم».
از آنجا که جانفشانی‌های صیاد شیرازی برای منافقان و دشمنان اسلام قابل تحمل نبود، توطئه ترور و حمله به صیاد شیرازی در ۲۱ فروردین ماه ۱۳۷۸ اجرا شد و در حالی که تیمسار صیاد شیرازی با اتومبیل خود به قصد عزیمت به محل کارش از خانه خارج شده بود، مورد سوء قصد عوامل تروریست قرار گرفت و به شدت مجروح شد. شدت جراحات تا حدی بود این سردار بزرگ اسلام در بیمارستان به شهادت رسید.
اگر بخواهیم خاطرات رهبر انقلاب اسلامی از فعالیت‌های صیاد شیرازی را مرور کنیم باید به بیانات رهبری بپردازیم که می‌فرمایند: من تقریباً از اوّلین روزهای پیروزی انقلاب این شهید را شناختم. از اصفهان پیش ما میآمد، گزارش می‌داد و کمک می‌خواست؛ از آن وقت ما با ایشان آشنا شدیم. او سپس به کردستان رفت و بعد هم در دوران جنگ تحمیلی فعّالیت کرد؛ بعد از جنگ هم که معلوم است. این‌که شما می‌بینید یک ملت، بزرگش، کوچکش، زن و مردش، جوانش، پیرش، امروزیش، دیروزیش، برای ابراز احترام به پیکر این شهید، یک اجتماع عظیم را به وجود می‌آورند – که جزو تشییع‌های کم نظیر در دوران انقلاب بود – به‌خاطر همین اخلاص و همین صفاست. خدای متعال دلها را متوجّه می‌کند. ما این را لازم داریم و الحمدلله امروز هم افرادِ این‌گونه داریم.
رهبری درباره نبوغ نظامی صیاد شیرازی می‌فرمایند: شاید امروز هم بعضی خیال کنند – که عملیاتی مثل عملیات بیت‌المقدّس، فقط یک هجوم انبوه انسانی بود! اینها سخت در اشتباهند. هیچ امواج انسانی، بدون فرماندهىِ قادرِ قاطعِ هوشیار، نمیتواند هیچ عملی را انجام دهد. در جنگ نظامی، سازماندهی و عملیات و فرماندهی و تاکتیک و دقّت‌نظر و موقع‌شناسی و دهها عامل در کنار هم، دانش نظامی را به وجود میآورد و استعداد و نبوغ نظامی را نشان میدهد. این اتّفاق، در عملیات فتح خرّمشهر – یعنی همان عملیات بیت‌المقدّس – روی داد، که همین شهید عزیزِ اخیرِ ما – شهید صیّاد شیرازی – یکی از کارگردانان اصلی این عملیات بود و خودِ او مثل ظهر چنین روزی، از آنجا با تلفن با بنده تماس گرفت و مژده پیروزی را داد و گفت سربازان عراقی صف طولانی کشیده‌اند تا بیایند اسیر شوند! ببینید این عملیات چقدر هوشمندانه و قوی و همه‌جانبه بود که نیروهای دشمن احساس اضطرار میکردند که برای حفظ جان خودشان بیایند خود را تسلیم اسارت کنند! که در آن روز هزاران نفر از نیروهای دشمن متجاوز – که آن همه با غرور و تکبّر، فریاد سر داده بودند – آمدند دودستی خودشان را تسلیم رزمندگان اسلام کردند!
آیت الله خامنه‌ای درباره اخلاص این سردار اسلام نیز فرموده‌اند: بنده وقتی به تلویزیون نگاه میکردم، سیل عظیم و خروشان جمعیت را میدیدم. من چند جا این حالت را دیده‌ام که یکی از آنها این‌جا بود. دیدم یک عامل معنوی اثر میگذارد و آن، اخلاص است.
برادران عزیز! اخلاص چیز عجیبی است؛ یعنی کار را برای خدا کردن و همان چیزی که مضمون عامیانه‌اش در شعری آمده است: «تو نیکی میکن و در دجله انداز». انسان برای خدا کارِ خوب و درست و صحیح بکند و در پی این نباشد که حتماً به نام او ثبت شود و امضای او زیر آن بیاید؛ این بلافاصله اثر میدهد. خدای متعال بعد از شهادت این مرد، در همین قدم اوّل، به او اجر داد.
البته خودِ شهادت بزرگترین اجری بود که خدا به او داد؛ چون این طور کشته شدن، برای انسان خیلی افتخار است. بالاخره صیاد شیرازی، یک مرد پنجاه و چند ساله، ده سال دیگر، بیست سال دیگر، سی سال دیگر – که با یک چشم به هم زدن میگذرد – از دنیا میرفت و از همین دروازه عبور میکرد؛ منتها با یک ناخوشی، با یک بیماری، با یک تصادف، یا با یک سکته‌ی قلبی؛ از این حوادثی که دائم اتفاق میافتد.
رهبری همچنین در دیدار با فرماندهان ارتش پس از شهادت صیاد شیرازی فرمودند: کشتن کسی مثل «صیّاد شیرازی» خیلی هنر و توانایی و پیچیدگی تشکیلاتی نمی‌خواهد. آدمی از خانه‌اش بیرون می‌آید، سوار اتومبیلش می‌شود و بدون محافظ راه میافتد و می‌رود. در این میان اگر دو نفر آدم، نامردانه و مخفیانه و با فریبگری تصمیم بگیرند او را به قتل برسانند، کار ساده‌ای است، والّا اگر می‌خواستند مردانه جلو بیایند، صیّاد شیرازی یک نفری جواب امثال آنها را می‌داد.
کسی مثل امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاهوالسّلام را هم یک نفر آدم با یک همدست می‌تواند بکشد؛ چون او شیر همه‌ی بیشه‌های مردانگی و شجاعت بود. بنابراین کشتن کسی مثل صیّاد شیرازی، نه دلیل قوّت سازمانی و نه دلیل طرفدار داشتن کسی است. این کار جز خباثت و شقاوت و دوری روزافزون آنها از مردم و ارزش‌ها، چیز دیگری را نشان نمی‌دهد.
وقتی مردم به این حادثه، این طور جواب می‌دهند، خیلی چیزهای بزرگ به دست ملت می‌آید. خون شهید حقیقتاً چیز مبارک و عجیبی است. شما ببینید در تشییع شهید صیّاد شیرازی چه اجتماعی تشکیل شد! همه متأثّر بودند و گریه میکردند. هیچ کس به خاطر رودربایستی و برای نشان دادن خود نیامده بود؛ همه با یک انگیزه‌ی قلبی آمده بودند.
بسیار زیبا و تاثیرگذار بود