(تصاویر) کشف سازه های عظیم و مرموز ۷۰۰۰ ساله در عربستان
اخیراً در عربستان سعودی یادبودهای سنگی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، تیمی از باستان‌شناسان اکنون یافته‌های حفاری‌های گسترده در یکی از این سازه‌های عظیم که در نزدیکی شهر العلا قرار دارد را منتشر کرده‌اند که از آیین‌هایی که پیش‌از‌این ناشناخته بودند، و هزاران سال قبل در عربستان سعودی اجرا می‌شدند، پرده برمی‌دارد.
مِلیسا کندی از دانشگاه پِرت در استرالیا و همکارانش با همکاریِ کمیسیونِ سلطنتیِ شهر العلاء این یافته‌ها را منتشر کردند. مستطیل‌ها، سازه‌های سنگی با دیوارهای کوتاه هستند که طول‌شان از ۲۰ تا ۶۰۰متر متغیر است و در حدود ۷۰۰۰سال قبل ساخته شده‌اند. محققان نخستین مستطیل را در دهه ۱۹۷۰ کشف کردند و از آن زمان تاکنون ۱۶۰۰مستطیل که بیشترشان در شمال عربستان سعودی قرار دارند، کشف شده‌اند.
عربستان سعودی
این سازه‌ها مدت‌های طولانی با فعالیت‌های آیینی مثلِ قربانی کردنِ حیوانات، آیین‌های باروری و مراسمِ باران مرتبط دانسته می‌شدند. این مستطیل‌ها شبیه به سکوهای باستانیِ کشف‌شده در آمریکای میانه هستند، برای همین برخی باستان‌شناسان حدس می‌زنند که این سازه‌ها احتمالاً برای رصد ستاره‌ها و درست کردنِ تقویم و سال‌نامه استفاده می‌شدند.
مطالعه تازه بر اساس حفاری‌های گسترده در یکی از مستطیل‌های سنگی با طول ۱۴۰متر که در ۸۸٫۵کیلومتریِ شهر العلاء قرار دارد، صورت گرفته است. حفاری‌های جدید در شهر العلاء نشان می‌دهند که مستطیل‌ها برای اهدافِ آیینی شاملِ جای‌گذاریِ نذرواتِ حیوانی استفاده می‌شدند. کندی و همکارانش توانسته‌اند در محوطه‌ای که این مستطیل قرار دارد، ۲۶۹قطعه جمجمه و شاخ حیوانات که به گاوهای اولیه اهلی‌شده و هم‌چنین بز، غزال و نشخوارکننده‌های کوچک تعلق داشتند، را پیدا کنند.
تقریباً همه این بقایا دور هم و اطراف یک سازه سنگی بلند که احتمالاً بتِ «بِتیل» بوده است، جمع شده بودند. تاریخ‌نگاری رادیوکربن شواهدی از وجود چندین مرحله نذری دادن و همین‌طور تدفین یک مرد بالغ را در اطراف این مستطیل‌ها کشف کرده است که نشان می‌دهد این محوطه مکانی زیارتی بوده است.
محققان با کنار هم گذاشتن همه داده‌ها، به این نتیجه رسیدند که باورهای آیینی و عواملِ اقتصادی برای مردمان دوره نوسنگی که در شمال‌غرب عربستان زندگی می‌کردند، از آنچه قبلاً فکر می‌کردند، پیوندشان قوی‌تر بوده است و اینکه این پیوند در یک منطقه وسیع جغرافیایی مشترک بوده است.
نویسندگان نتیجه‌گیری می‌کنند که تدفینِ شاخ و جمجمه حیوانات در داخلِ مستطیل‌ها حاکی از «تقاطعِ عمیقِ باورها و شیوه‌های اقتصادی زندگی در اواخر دوره نوسنگی در شمال عربستان»، در یک گسترۀ جغرافیایی وسیع است.
برطبقِ محققان، ادغام این دو وجه حاکی از یک درهم‌تنیدگی ایدئولوژیکی عمیقاً ریشه‌دار است که در فاصله جغرافیایی وسیعی مشترک بود و حاکی از یک چشم‌انداز و فرهنگِ به‌هم‌پیوسته‌تر از چیزی است که قبلاً در مورد این دوره برای شمال‌غرب عربستان تصور می‌شد
