امیدواریم مذاکرات با باکو به سرعت به معاهده صلح منجر شود

به گزارش ۳۶۱ درجه ایران از خبرگزاری آرمن پرس، پاشینیان امروز دوشنبه در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که ایروان امیدوار است واکنش‌های مورد انتظار باکو در مورد پیمان صلح بر روی گفتگوها و تفاهم مذاکرات سه‌جانبه وزیران خارجه در واشنگتن نیز تاثیر داشته باشد.
وی در مورد شرایط امروز روابط بین دو کشور تشریح کرد: وضعیت نظامی- سیاسی همچنان وخیم است. دولت ارمنستان پیشرفت صلح را روش اصلی غلبه بر این تنش می‌داند. مذاکرات فشرده با جمهوری آذربایجان در مورد پیمان ایجاد صلح و روابط در حال انجام است و امیدواریم به زودی به یک توافق در مورد متن دست یابیم و آن را امضا کنیم. 
پاشینیان اضافه کرد که درک جامعه بین‌المللی بیش از پیش به سمت این فرمول متمایل است که ارمنستان و جمهوری آذربایجان باید تمامیت ارضی یکدیگر (به ترتیب ۲۹ هزار و ۸۰۰ کیلومتر مربع و ۸۶ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع را بدون هیچ گونه قید و شرطی به رسمیت بشناسند و گفتگو باید بین استپاناکرت (خان کندی) و باکو در مورد تضمین حقوق و امنیت ارمنی‌ها در قره باغ انجام گیرد.  
نخست وزیر ارمنستان ادامه داد: در عین حال، من متقاعد شده‌ام که صلح ضمانت راهبردی برای حصول اطمینان از امنیت ارمنستان است که از طریق عادی‌سازی روابط با همه همسایگان امکان‌پذیر است. این روند به هیچ وجه آسان نیست، اما من معتقدم این همان چیزی است که مردم ما می خواهند و انتظار دارند.

یک نشست سه جانبه بین سران روسیه، ارمنستان و جمهوری آذربایجان در مسکو برای ۲۵ مه (۴ خرداد) برنامه ریزی شده است. 
پاشینیان در این‌باره بیان کرد: امضای معاهده صلح تا ۲۵ مه غیرواقعی است. من نمی توانم این موضوع را رد کنم که ما در داشتن یک تفاهم مشترک در مورد باز کردن ارتباطات موفق می شویم یا خیر. وظیفه ما تکمیل مذاکرات و امضای پیمان صلح در اسرع وقت است. تیم ما بسیار فشرده کار می کند. 
ارمنستان نسخه اصلاح شده پیمان صلح را قبل از مذاکرات وزیران خارجه در واشنگتن به جمهوری آذربایجان منتقل کرده بود و اکنون ایروان منتظر پاسخ باکو است. 
نخست وزیر ارمنستان در این مورد نیز اشاره کرد: ما امیدواریم [پاسخ باکو] منعکس کننده گفتگوها، تفاهم و توافقات، در مذاکرات واشنگتن باشد. اگر جمهوری آذربایجان پاسخ خود را در این هفته اعلام می کرد و یک هفته برای مطالعه آن کافی بود، اگر می دیدیم که این پیشنهادها و رویکردها از نظر منطق مصالحه قابل قبول است، آنگاه چرا که نه؟ اما تاکنون پاسخ آنها را دریافت نکرده ایم.