اختصاصی| راهاندازی موزه چه ضرورتی دارد؟
میراث فرهنگی رد پای انسان در طول تاریخ است که حامل پیامی انسانی است.
به گزارش خبرنگار ۳۶۱ درجه ایران، اگر بخواهیم تعبیر درستی از کارکرد موزهها داشته باشیم بد نیست که به این نکته اشاره کنیم که بازدید از موزه سفر به دورههای تاریخی است. ما در دنیا موزههای متعدد با سوژههای متنوعی را شاهد هستیم از موزه آثار هنری، علمی، صنعتی، تاریخی گرفته تا موزه مردمشناسی که به فرهنگ و تنوع نوع پوشش و سبک زندگی اقوام مختلف اشاره دارد، یک وجه اشتراک دارند و آن هم این است که همگی به تغییرات در بستر تاریخی میپردازند.
موزه به تعریف ایکوم مکان گردآوری، نگهداری، مطالعه، بررسی کردن و به نمایش گذاشتن نعمتهای فرهنگی یا طبیعی به منظور آموزش، پژوهش و ارزش دادن به این مجموعهها و لذت بردن از آنهاست که با توجه به بار اطلاعاتی و علمی که با خود به همراه دارد، گذری از ادوار مختلف زمان تعبیر میشود.
از عواملی که در این میان باعث میشود تا بازدیدکنندگان علاقهمند به آشنایی و دیدن ابزارهای زندگی هستند، بررسی روند تغییرات در بخشهای مختلف طی سالهای متوالی است که به نوعی پروسه تکمیل و رشد آدمی را به زبان اشیا و تصاویر بازگو میکند. ضمن اینکه فرهنگ و تمدن هر قوم و ملتی از طریق اشیا و وسایلی که در موزهها جمعآوری شده، شناخته میشود.
نخستین موزه در قارهی آسیا، موزه ی آرمیتاژ در لنینگراد روسیه است. البته باید سال ۱۷۴۶ م . در تاریخ تحول و تکامل موزهها، را نقطه ی عطفی به شمار آورد؛ چرا که در این سال نویسنده ی فرانسوی «لاخون دوسن ین» عقاید و اندیشههای نوینی را در مورد موزه عنوان کرد که موجب تحرک و تسریع در بنیادگیری موزهها شد. چهار سال پس از آن به سال ۱۷۵۰ م . اولین موزهی واقعی جهان در قصر لوکزامبورگ بر پا شد. اولین موزهی ایران نیز در سال ۱۲۹۵ ه . ش به نام موزهی ملی ایران پایهگذاری و افتتاح شده است. در ایران برای اولین بار در زمان حکومت محمدعلی شاه قاجار بخشی از کاخ گلستان به موزه تبدیل شد که در آن اشیاء قیمتی و تاریخی نمایش داده میشد که این روزها بیشتر کاخهای سلطنتی به موزه تبدیل شدهاند.
در این میان آنچه اثبات شده این است که آدمی از دیرباز موزه را برای اهدافی چون ایجاد یا تقویت تفاهم ملل و اقوام، افزایش یا تکمیل دانش نسبت به گذشتگان، جلوگیری از انهدام فرهنگ بومی و ایجاد سدی در برابر فرهنگهای نامأنوس و یاس میان پدیدارهای تاریخی، عملی، فنی، صنعتی و هنری ِ گذشته و حال لازم و ضروری دانسته است.
یکی از نکاتی که در دوره کنونی هم بر اهمیت راهاندازی موزه و فضای نگهداری آثار برجای مانده از گذشتگان اشاره داره نامگذاری روز ۱۸ ماه می میلادی به عنوان «روز جهانی موزهها» و تغییر کاربری کاخهای سلطنتی، خانه ادیبان و بزرگان اهل فرهنگ و هنر به موزه و پاتوق فرهنگی است تا زمینه حفظ تاریخ و استفاده از میراث برای آیندگان افزایش یابد.