اختصاصی| در دفاع از شان و کرامت انسان
خشونت علیه زنان و دختران یکی از رایج ترین موارد نقض حقوق بشر در جهان است که هر روز بارها و بارها در اقصی نقاط جهان رخ می‌دهد.
به گزارش ۳۶۱ً ایران، چندی است که پدیده‌ی آزار و خشونت علیه زنان به عنوان یک معضل مهم در حوزه‌ی سینما و تئاتر تبدیل شده است به طوریکه بسیاری از بانوان در حوزه‌های مختلف با پیوستن به کمپین از زخمی مشترک که بعد از سالها تحمل، سر باز کرده سخن می‌گویند.
در این باره روح‌الله جعفری پژوهشگر، کارگردان، مدرّس دانشگاه و عضو پیوسته انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران یادداشتی را به صورت اختصاصی برای پایگاه خبری ۳۶۱ً نوشته است که آن را می‌خوانید:
وقتی ارزش‌ها فرو ریزد، تبلور ارزش نزد انسان، ضد ارزش و اخلاق، ضد اخلاق جلوه می‌کند. در چنین فضایی، طلب کردن حق و جست‌وجوی حقیقت و معنا کردن گفت‌وگو و آزادی بیان برای گام برداشتن و رسیدن به دموکراسی و سکوت نکردن در برابر ظلم و ظالم و بر ملا کردن فساد و ابتذال و اعاده‌ی حیثیت از سوی افرادی که به طرق مختلف، حقی را از انسان سلب کرده و یا بر او هتک حرمتی را روا داشته‌اند، کاری سخت، به مثابه عبور از هفت‌خوان رستم است، چرا که در بسیاری از موارد، بستر لازم برای آنچه که طرح شد، هنوز در قانون، جایگاهی برای آن دیده نشده است.
برای پاسداشت از شأن و کرامت انسان و داشتن محیطی پاک برای نفس کشیدن و کار و ایجاد رقابت سالم توأم با پیشرفت و تعالی، بیش از ۸۰۰ نفر از بانوان سینماگر، بیانیه‌ای را امضا کردند و خواستار احقاق حقی شده‌اند که گویا از آنها به ناحق تضییع و بنا به آنچه که طرح کردند، مورد خشونت، تعرض و… قرار گرفته‌اند.
در حال حاضر، روایت‌های متعددی از آنچه که بانوان محترم در عرصه‌ی سینما، تئاتر و… از هتک حرمت بر ساحت ایشان از سوی افراد تمامیت‌خواهی که خود را انسان می‌دانند، اما کلام، رفتار و کردارشان بر ضد انسان است، در فضای مجازی، از جمله در شبکه اینستاگرام، در صفحه‌یme-too-movement-iran (#من_هم) و همچنین در صفحه‌های دیگر منتشر شده است.
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟
پیشتر گفته و باز تأکید می‌کنم که آقایان باید با خانم‌ها در این مهم که بستر برای فعالیت و کار، پاک و سالم و عاری از هرگونه تحقیر، خشونت، تعرض و تجاوز باشد، همسو شوند. در واقع، زن و مرد باید هم‌شانه‌ی یکدیگر و با یک صدای واحد، خواستار تهیه و تدوین و عملیاتی شدنِ قانون جامع و فراگیری باشند که نه در سینما، بلکه در جامعه، کَسی به خود این اجازه را ندهد که به حق و حقوق انسانی فرد دیگری، فارغ از جنسیت، دست‌درازی و تجاوز کند.
در این خصوص، عده‌ای از بانوان محترم، سکوت خود را شکسته و از رنج و دردی که به آنها از سوی افراد متعرض و متجاوزی که خود را هنرمند یا استاد در رشته هنر و یا … معرفی کرده‌اند، با شجاعت، سخن به زبان آورده و خواستار جلوگیری از بروز شکل‌گیری چنین دردها و رنج‌های جانکاهی که به ناحق بر ایشان تحمیل شده، و البته به‌سزای عمل رساندن این قِسم از متعرضان و متجاوزان شده‌اند.
حال، برای رسیدن به چنین خواستگاهی، زنان سینماگر، پیش‌قدم شده و این مهم را برای محقق شدن دنبال می‌کنند. آنها از میان خود، پنج نفر را برگزیدند و کمیته‌ای را تشکیل داده‌اند که به‌بررسی خشونت علیه زنان در سینما بپردازد.
شایسته است این کمیته در گام اول برای آنکه بتواند به‌طور دقیق و همه‌جانبه، پیش برود، از مشاوره و تخصص افرادی چون حقوقدان‌ها، جامعه‌شناس‌‌ها، روانشناس‌ها و… که جایشان در این کمیته خالی است، استفاده کند.
به احترام همه‌ی بانوان ایران زمین، علی الخصوص بانوان هنرمند، آنهم در همه رده‌ها و رشته‌ها، کلاه از سر برداشته و از صمیم قلب، آرزوی زمانی را می‌کنم که حرمت ایشان به تمامی معنا حفظ شود تا بتوانند در جامعه و حیطه‌ی فعالیت خود بدون هیچ اما و اگری، برخوردار از تمامی حق و حقوق برحق انسانی خود باشند و شأن و کرامت آنها به راستی مورد توجه و پاسداشت همگان قرار گیرد.
به‌امید آن روز که من و تو ما شویم.
