آیا کرونا مهار می‌شود؟/ پیش‌بینی‌هایی که محقق نشد

یک سال پیش ، دانشمندانی که به آینده همه گیری COVID-19 نگاه می کردند ، خوش بین بودند. توسعه واکسن در حال بزرگ نمایی به سمت دستاوردی بی سابقه بود. و برخلاف ویروس هایی که باعث آنفلوانزا یا ایدز می شوند ، آنها تصور می کردند ، این ویروس نمی تواند جهش کند تا از سیستم ایمنی بدن انسان کاملاً استفاده کند.

به گزارش ۳۶۱ درجه ایران، یکسال پیش ایمنی شناسان گفتند: خوشبختانه ، به نظر نمی رسد که این ویروس هنوز در چنین ترفندهایی تکامل یافته باشد و این نشان می دهد که ما هنوز فرصتی برای جلوگیری از شیوع و همه گیری آن داریم. (نیویورک تایمز ۳۱ ژوئن ۲۰۲۰ )

به نظر می رسد نوع دلتا که برای اولین بار در هند کشف شد ، بسیار مسری تر از پسر عموی اصلی خود است. این نوزاد به سرعت در حال تبدیل شدن به منبع غالب موارد جدید COVID-19 در همه جا است ، حتی در مواردی که درصد زیادی از مردم واکسینه شده اند ، جلب توجه می کند.

در همین زمان، تلاش برای واکسیناسیون کل جهان با موانع قابل توجهی روبرو شده است که امید به خاموش شدن ویروس از این طریق به سرعت کمرنگ شده است.

واکسن یک مانع مهم برای ویروس است و این بدان معناست که تلفات COVID-19 به طور نامحدودی صعود می کند، یا حتی به ارتفاعات زمستان گذشته می رسد. این ویروس هنوز توانایی فرار کامل از پاسخ ایمنی تحریک شده توسط بهترین واکسن های فعلی را پیدا نکرده است.

اما این بدان معناست که بشریت با نبردی روبرو است که می تواند در آینده قابل پیش بینی گسترش یابد.

از همان ابتدا ، اپیدمیولوژیست ها در مورد “مصونیت کلی” صحبت کردند ، شرایطی که افراد به اندازه کافی واکسینه می شوند تا ویروس نتواند میزبان جدیدی برای ادامه تکثیر پیدا کند. اگر افراد به تعداد کافی آلوده شوند یا واکسن بزنند ، این اتفاق طبیعی می افتد.

در ابتدای همه گیری ، تعداد انگشت شماری از دانشمندان استدلال کردند که اجازه دادن به عفونت گسترده سریعترین گزینه برای مهار ویروس از طریق ایمنی طبیعی است. این روش به سرعت مورد انتقاد قرار گرفت ، زیرا اپیدمیولوژیست ها میلیون ها مرگ ناشی از آن را محاسبه کردند.

و هیچ تضمینی وجود ندارد که ایمنی طبیعی بتواند ویروس را از بین ببرد. غالباً ویروس تکامل می یابد تا از پاسخ ایمنی فرار کند و افراد بیشتری را دوباره آلوده کند تا زمانی که ایمنی جدیدی ایجاد شود، این امر منجر به ایجاد امواج مسری می شود که با گذشت زمان، مانند آنچه که در آنفولانزا اتفاق می افتد، جریان می یابد.

واکسیناسیون رویکرد کندتر اما بسیار ایمن تری را برای خرد کردن ویروس ارائه می دهد. این اتفاق با آبله ، پس از دهه ها تلاش واکسیناسیون جهانی در سال ۱۹۸۰ در سراسر جهان ریشه کن شد. علاوه بر این ، واکسیناسیون ممکن است موثرتر از مصونیت طبیعی باشد. به نظر می رسد این مورد در مورد ویروس کرونا وجود داشته باشد.
اما تاکنون بشریت نتوانسته است ویروس های دیگری را به غیر از آبله از طریق واکسیناسیون ریشه کن کند. موفقیت چنین تلاشی به عوامل مختلفی از جمله تأثیر واکسن و سایر اقدامات بهداشتی (در مورد ویروس کرونا) فاصله گرفتن و پوشاندن اجتماعی بستگی دارد.

به طور متوسط ​​، همه افراد آلوده به ویروس کرونا که در ووهان چین ظاهر شده اند ، ۲٫۵ نفر دیگر را آلوده کردند. متخصصان اپیدمیولوژی محاسبه کردند که با واکسیناسیون ۷۰٪ از جمعیت ، ممکن است به کمتر از یک فرد جدید مبتلا شود و باعث از بین رفتن ویروس شود.

برعکس ، افراد آلوده به نوع دلتا افراد بیشتری را مبتلا می کنند، تخمین ها از ۳٫۵ تا هفت مبتلای جدید خبر می دهد. این باعث می شود که میزان ایمنی کلی به ۸۵٪ از جمعیت برسد.

به نظر نمی رسد تلاش برای واکسیناسیون در حال حاضر به آن سطح برسد. در بسیاری از کشورها که واکسن ها به طور گسترده در دسترس هستند، میزان واکسیناسیون های جدید کاهش یافته است و آنها را از برنامه عقب می اندازد و حتی به هدف اصلی ۷۰٪ نمی رسند.

با سرعت فعلی ، آمریکا تا دسامبر به این هدف نخواهد رسید. اما ۱۱ تا ۱۴ درصد آمریکایی ها از زدن واکسن اجتناب می کنند.

در برخی از کشورهای کم درآمد ، احتمال مصونیت کلی حتی دورتر به نظر می رسد: فقط حدود ۱٪ از جمعیت آنها تاکنون واکسینه شده اند.

پس چرا دانشمندان فکر کردند مصونیت کلی ممکن است؟ چون اولین تصاویر ویروس کرونا ویروسی را نشان می دهد که فقط به کندی تکامل می یابد.

اما با گسترش ویروس ، مواجهه با افراد بیشتر و پاسخهای ایمنی بیشتر و بیشتر ، احتمال جهش بیشتر می شود. جان پی مور ، دکترای استاد میکروب شناسی و ایمونولوژی در پزشکی ویل کورنل در شهر نیویورک ، می گوید: “اگر ویروس را در صدها میلیون نفر قرار دهید ، انواع بیشتری از راه می رسند.”

برخی دانشمندان فکر می کنند که ویروس هرگز نمی تواند به اندازه کافی تغییر کند تا کاملا از مصونیت تولید شده توسط واکسن فرار کند. این واکسن ها آنتی بادی هایی را تحریک می کنند که به قسمت هایی از سنبله مورد استفاده ویروس برای اتصال به سلول های میزبان حمله می کنند. در انواع واگیردار ، از جمله دلتا ، ویروس قسمتهایی از سنبله خود را تغییر داده و باعث می شود کمتر به آنتی بادی حساس شود.

واکسن ها هنوز آنتی بادی هایی را که به قسمت های دیگر سنبله حمله می کنند تحریک می کنند ، بنابراین اثر بخشی آنها هنوز هم قوی است. همچنین ، واکسن ها ایمنی سلولی را تحریک می کنند ، فرایندی که طی آن سلول های ایمنی سلول های آلوده را قبل از انتشار ویروس ها از بین می برند.

دوزهای اضافی واکسن ، عکسهای تقویت کننده با فرمول های بهبود یافته و حتی انواع کاملاً جدیدی از واکسن ها همه تحت تحقیق هستند.

آیا خط پایان قابل مشاهده است؟ آیا ویروس می تواند به یک کیسه تخریب تکاملی تبدیل شود؟

محققین می گویند:”شما نمی توانید پروتئین های سنبله را به طور نامحدود و بدون از دست دادن عملکرد آنها جهش دهید.” “آنها بی نهایت پلاستیکی نیستند. و با این حال ، شما می توانید تصور کنید که انواع مختلفی وجود دارد که می تواند بدتر باشد.”

فعل و انفعال پیچیده این عوامل و سایر عوامل – مانند دوام پاسخ ایمنی – پیش بینی آینده همه گیری را دشوار می کند.

اما بیشتر کارشناسان فکر می کنند ویروس از بین نمی رود. در یک نظرسنجی از ۱۱۹ متخصص ایمنی، ۸۹% انتظار دارند که ویروس بومی شود ” ویروسی که همچنان در جیب مردم جهان گردش می کند.”

البته مناطقی از جهان می توانند از طریق واکسیناسیون به مصونیت کلی نزدیک شوند. در آمریکا، این می تواند به معنای کل کشور نباشد. محققین آمریکایی می گویند: “ما مصونیت کلی ملی نداریم ، اما احتمالاً در مناطق قابل توجهی از کشور مثل منهتن به مصونیت کلی نزدیک هستیم.”

در همین حال ، در لس آنجلس ، کولار هشدار داد که میزان مرگ و میر یک بار دیگر در حال افزایش است و مقامات بهداشت محلی حتی از افراد واکسینه شده خواستند که ماسک خود را در مکان های عمومی استفاده کنند.

محققین می گویند: ما فقط باید در نظر داشته باشیم که همه گیری هنوز تمام نشده است.

منبع:webmd